نیکوخویلغتنامه دهخدانیکوخوی . (ص مرکب ) نیکوخو. نیک خو : نیکوخوی را هم این جهان بود و هم آن جهان . (تاریخ بیهقی ص 339). هرکه از تو نیکوخوی تر از تو صوفی تر. (کیمیای سعادت ). شاهی بود... بذله گوی نیکوخوی . (سمطالعلی ص 35).
