نیکونهاد
لغتنامه دهخدا
نیکونهاد. [ ن ِ / ن َ ] (ص مرکب ) نیک نهاد. خوش فطرت . نیکوسرشت . (یادداشت مؤلف ) :
شنید این سخن پیر نیکونهاد
بخندید کای یار فرخ نژاد.
گر قدر خود بدانی قربت فزون شود
نیکونهاد باش که پاکیزه جوهری .
غلامش به دست کریمی فتاد
توانگر دل و دست و نیکونهاد.
حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد
جانها فدای مردم نیکونهاد باد.
شنید این سخن پیر نیکونهاد
بخندید کای یار فرخ نژاد.
سعدی .
گر قدر خود بدانی قربت فزون شود
نیکونهاد باش که پاکیزه جوهری .
سعدی .
غلامش به دست کریمی فتاد
توانگر دل و دست و نیکونهاد.
سعدی .
حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد
جانها فدای مردم نیکونهاد باد.
حافظ.