هارتسوکر

هارتسوکر. [ س ُ ک ِ ] (اِخ ) نیکلا. فیزیکدان هلندی که به سال 1656م . در گودا متولد شد و در سال 1725 در اوترشت درگذشت . وی ابزارهای گوناگون چشم خصوصاً ریزبین را کامل کرد و بوسیله ٔ آن اسپرماتوزوئیدها را در مایع تخمی کشف کرد. پس از یک توقف دوازده ساله در پاریس به رتردام بازگشت ودر سال 1699م . در آمستردام برای درس گفتن به پطر کبیر تزار روسیه نامزد شد. ولی از ادامه ٔ آن در روسیه امتناع ورزید، سپس برای استادی کرسی ریاضی و فلسفه در دانشکده ٔ دوسلدرف پذیرفته شد. در سال 1716 به اوترشت بازگشت ، آثار زیر ازوی بجا مانده است : آزمایش اثر محیط در نوری که از آن میگذرد (1694)، فرضهای فیزیک (1706) و منتخبی ازبخشهای مختلف فیزیک (1722)، که خرده گیری نادرستی از نظریات نیوتون میباشد.