هارو
لغت‌نامه دهخدا
هارو. (یونانی ، ص ) شجاع و بهادر. || (اِخ ) نام معشوقه ٔ اندروس . (ناظم الاطباء). نام زن اندروس است و هارو جزیره ای داشت در میان دریا و شبها آتش افروختی تا اندروس به فروغ آتش شناکنان آمدی وپیش هارو رفتی . یک شب بادی شد و آتش را بکشت و اندروس در میان دریا گم شد و بمرد. (برهان ) (آنندراج ).
