هانری اول

هانری اول . [ ی ِ اَوْ وَ ] (اِخ ) (1068-1135م .) پادشاه انگلستان . چهارمین و جوانترین پسر ویلیام اول (گیلوم فاتح ) فاتح انگلستان (1027-1087م .) و پادشاه آن کشور بود. به سال 1068 م . به دنیا آمد و بعد از مرگ برادر خود ویلیام دوم (گیلوم دوم ) معروف به روفوس (1059-1100 م .) در سال 1100 م . به پادشاهی انگلستان رسید. وی با برادر بزرگ خود روبرت که سلطنت نورماندی را داشت و از جنگ صلیبی برگشته بود، جنگید و در تنچ برای وی را شکست داد و نورماندی را به تصرف خود درآورد و برای نگهداری نورماندی با لوئی فربه پادشاه فرانسه که از ویلیام کلیتو پسر روبرت طرفداری میکرد جنگ کرد و وی را شکست داد و بدین ترتیب سلطنت نورماندی را برای خود نگه داشت . سرانجام در سال 1135 وفات یافت و چون اولاد ذکور شرعی نداشت مملکت را به دختر خود ماتیلدا زوجه ٔ ژفری (کنت ِ آنژو) سپرد. اما به محض فوت او خواهرزاده اش استفن (اتین دو بلوا) تاج و تخت را غصب کرد و به پادشاهی نشست . ولی جمعی از اشراف اسکاتلند به حمایت ماتیلدا برخاستند و با استفن مبارزاتی کردند. سرانجام بر این قرار گذاشتند که استفن در پادشاهی باقی بماند، اما پس از او هانری آنژو معروف به پلانتاژنت پسر ماتیلدا به پادشاهی انگلیس برسد. (از دایرة المعارف بریتانیکا) (از تاریخ عمومی قرون وسطی تألیف عبدالحسین شیبانی ج 3 ص 197).