هبعانلغتنامه دهخداهبعان . [ هََ ب َ ] (ع مص ) گردن دراز کرده رفتن شتر. || بناگاه فرا پیش آمدن قوم از هر جای . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة).
