هبلاعلغتنامه دهخداهبلاع . [ هَِ ] (ع ص ) مرد پرخوار فراخ گلو که لقمه های بزرگ بردارد. (ناظم الاطباء). مرد بسیارخوار بزرگ لقمه ٔ فراخ گلو. (منتهی الارب ). مأخوذ از بلع. (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). هبلع.
