هبوط

هبوط. [ هََ ] (ع اِ) زمین نشیب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). زمین نشیب و سرازیر. (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغة). صبب . شیبی . پستی . مقابل صَعود. || مورچه ٔ ریز. || پرنده . (معجم متن اللغة). ج ، هُبُط، هَبائِط. (ناظم الاطباء).