هبول
لغتنامه دهخدا
هبول . [ هََ ] (اِخ ) پادشاهی است از پادشاهان عرب و آن را هبولة یا ابن هبولةنیز گویند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). نام پادشاهی مر تازیان را و آن را ابن الهبولة و ابن هبولة نیز گویند. (ناظم الاطباء). رجوع به هبولة (ابن ...) شود.
