هبکة

هبکة. [ هَُ ب َ ک َ ] (ع ص ) مرد احمق و گول . (ناظم الاطباء). گول . (منتهی الارب ). احمق . (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة) (تاج العروس ). نادان . بیخرد. || زمین نرم که در آن پای فرورود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). زمین که پای در آن فرورود. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة) (تاج العروس ).