هبید

هبید. [ هََ ] (ع اِ) هبد. حنظل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد) (لسان العرب ): صحبة العبید امر من طعم الهبید. (اقرب الموارد).
خذی حجریک فادقی هبیدا
کلا کلبیک اعیا ان یصیدا.

(از لسان العرب ).

|| دانه ٔ حنظل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد) (لسان العرب ). || پیه حنظل . (معجم متن اللغة): هبیدالحنظل ؛ پیه آن . (لسان العرب ).