هبیرة

هبیرة. [ هَُ ب َرَ ] (اِخ ) ابن عمروبن جرثومة النهدی ، شاعر دوره ٔ جاهلیت عرب که ابیاتی از اشعار وی که در آنها اشاره به وصیت جدش «نهد» کرده ، مشهور است . از آنجمله است :
فاوصی بألا تستباح دیارکم
و حاموا، کما کنا علیها نضارب
اذا اوقدت نارالعدو فلایزل
شهاب لکم ، ترمی به الحرب ، ثاقب
یفرج عن ابنائنا و نسائنا
جلاد، و طعن یردع الخیل صائب .

(از اعلام زرکلی چ 2 ج 9 ص 66).