هتاءة

هتاءة. [ هََ / هَُ ءَ ] (ع اِ) وقت . هنگام . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (تاج العروس ). هزیع. (معجم متن اللغة). بخصوص هنگامی از شب . (ناظم الاطباء). گاهی نیز در مورد روز به کار رود. (معجم متن اللغة). پاره ای از زمان . هَت ء. هِت ء، هَتی ٔ، هَتی ّ، هِتاء، هیتاء، هیتَاءْ، هِتَاء.