هتوف
لغت‌نامه دهخدا
هتوف . [ هََ ] (ع ص ) کبوتر بسیارآواز. (معجم متن اللغة). ریح هتوف ؛ باد بانگ کننده . باد پر بانگ . (اقرب الموارد). سحابة هتوف ؛ ابر رعددار، راعدة. (اقرب الموارد). ابر بابانگ . قوس هتوف یا هتافة یا هتفی ؛ کمان بابانگ . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). اسم آن : هَتَفی ̍. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة).
