هتیت

هتیت . [ هََ ] (ع مص ) به صدا درآمدن چیزی . (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). || شنیده شدن صدا از زمین . (معجم متن اللغة). || بانگ کردن شتربچه . (تاج المصادر بیهقی ).