هجاور

هجاور. [ هََ وَ ] (اِخ ) نام شهری است از ملک ختا که مردم آنجا به خوش صورتی و صاحب حسنی مشهورند. (برهان ) (جهانگیری ). شهری است به ختا و منسوب به خوبرویان . (آنندراج ) (انجمن آرا). نام شهری که مردم آنجا به خوب صورتی مشهورند. (ناظم الاطباء).
ای کرده روح با لب لعل تو نوکری
معشوق ازبکی و نگار هجاوری .

پوربهای جامی .

|| (اِ) گروه مردم . (ناظم الاطباء). جمعو گروه مردم را گویند. (برهان ). گروه و جمعی را گویند از مردم . (جهانگیری ).