هرآیینه

هرآیینه . [ هََ ن َ / ن ِ ] (ق مرکب ) هرآینه . ناچار و لاعلاج و لابد و بی شک و بی دغدغه و علی کل حال :
ندارم هرآیینه از شاه راز
و گرچه بخواهد زمن گفت باز.

فردوسی .

هرآیینه خرد داری و دانی
که تو امروز در شهر کسانی .

فخرالدین اسعد.

|| (ص ) ظاهر و روشن . || واجب . (برهان ). رجوع به هرآینه شود.