هربنگ
لغتنامه دهخدا
هربنگ . [ هَُ ب َ ] (اِ) گیاهی است که در ایام بهار در میان زراعت گندم بهم میرسد و غوزه ای دارد مانند غوزه ٔ لاله و در درون آن چند دانه ٔ گندم نارسیده می باشد که خوردن آن مردم را بی شعور گرداندو اگر بیشتر خورند جنون و دیوانگی آورد. (برهان ).
