هرگبذلغتنامه دهخداهرگبذ. [ هََ ب َ ] (اِ مرکب ) ارگبذ. ارگبد. (از ایران در زمان ساسانیان ترجمه ٔ فارسی چ 1ص 65). نگهبان و رئیس ارگ شهر. رجوع به ارگبذ شود.
