هزاردوست

هزاردوست . [ هََ / هَِ ] (ص مرکب ) هرجایی . آنکه هر روز دوست تازه گیرد :
معشوق هزاردوست را دل ندهی
ور میدهی آن دل به جدایی بنهی .

سعدی .