هزارمیخی

هزارمیخی . [ هََ / هَِ ] (ص نسبی ، اِمرکب ) هزارمیخ . (برهان ). جبه ٔ درویشان :
دلقش هزارمیخی چرخ و به جیب چاک
بازافکنش ز نور و فراویزش از ظلام .

خاقانی .

تیغ یک میخ آفتاب گذشت
جوشن شب هزارمیخی گشت .

نظامی .

چو گشت نغمه ٔ مرغان صبحگاه بلند
هزارمیخی شب بر خود آسمان بدرید.

امیرخسرو.

دوتویی ِفقرا جامه ای است کز عظمت
هزارمیخی افلاکش آستر یابی .

سلمان ساوجی .

|| هزارمیخه . آنچه به میخهای بسیار استوار بود و به کنایت آسمان است :
کاین هفت خدنگ چارمیخی
وین نُه سپر هزارمیخی .

نظامی .

رجوع به هزارمیخ و هزارمیخه شود.