هضیم

هضیم . [ هََ ] (ع ص ) ستم رسیده و مظلوم . (منتهی الارب ). مهضوم . (اقرب الموارد). رجوع به هضم شود. || لطیف . (ترجمان جرجانی ). || امراءة هضیم ؛ زن باریک شکم نازک تهیگاه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). باریک . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || شکم باریک و درهم چسبیده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || ابر برهم نشسته . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || غنچه ٔ ناشکفته . (منتهی الارب ).