هفتواد

هفتواد. [ هََ ف ْت ْ ] (اِخ ) شخصی بوده که هفت پسر داشته ، چه واد به معنی پسر هم هست . (برهان ). نام مردی از کچاران . (لغات شاهنامه ) :
بدین شهر بی چیز خرم نهاد
یکی مرد بُد نام او هفتواد
بر این گونه بر نام وآوازه رفت
ازیرا که او را پسر بود هفت .

فردوسی .