هفت شادروان ادکنلغتنامه دهخداهفت شادروان ادکن . [ هََ دُرْ ن ِ اَ ک َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به معنی هفت رقعه ٔ ادکن است که کنایه از هفت طبقه ٔ زمین باشد. (برهان ). رجوع به هفت رقعه ٔ ادکن و هفت خاک شود.
