هفت دانهلغتنامه دهخداهفت دانه . [ هََ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آش عاشورا را گویند، چه آن را از گندم و نخود و باقلا و عدس و امثال آن پزند. (برهان ). مقیل . (یادداشت مؤلف ).آش شله قلمکار. قطنیه تفلیسی . (یادداشتهای مؤلف ).
