هفت شاخ
لغتنامه دهخدا
هفت شاخ . [ هََ ] (ص مرکب ) آنچه دارای هفت شاخه باشد از درخت و جز آن .
- سرو هفت شاخ ؛دنیا و فلک :
از این سرو شش پهلوی هفت شاخ
که بالاش تنگ است و پهلو فراخ .
- سرو هفت شاخ ؛دنیا و فلک :
از این سرو شش پهلوی هفت شاخ
که بالاش تنگ است و پهلو فراخ .
نظامی .
