هفت محیط
لغتنامه دهخدا
هفت محیط. [ هََ م ُ ] (اِ مرکب ) کنایه از هفت فلک است . || هفت دریا را نیز گویند. (برهان ) :
امر تو نطفه افکند بهر سه نوع تا کند
هفت محیط دایگی چاربسیط مادری .
رجوع به هفت دریا شود.
امر تو نطفه افکند بهر سه نوع تا کند
هفت محیط دایگی چاربسیط مادری .
خاقانی .
رجوع به هفت دریا شود.