هفت مهره ٔ زرینلغتنامه دهخداهفت مهره ٔ زرین . [ هََ م ُرَ / رِ ی ِ زَرْ ری ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) به معنی هفت مشعله باشد که کنایه از هفت کوکب است . (برهان ).
