هلواعةلغتنامه دهخداهلواعة. [ هَِ ل ْ ع َ ] (ع ص ) مرد آزمند. || مردسخت گریزنده و رونده از شادمانی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شتر ماده ٔ تیز و نیک شتاب و چست و رام . (منتهی الارب ). رجوع به هلواع شود.
