همواری

همواری . [ هََ م ْ ] (حامص ) برابری . تساوی . استواء.(یادداشت مؤلف ). || هموار بودن یا شدن . یکدستی . برابری سطح قسمتهای مختلف چیزی : اندر کشکاب لزوجتی است با نرمی و لغزانی و پیوستگی یعنی همواری قوام . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). || مناسبت . با خواست کسی جور آمدن . موافقت :
هموار کرد خواهی گیتی را؟
گیتی است کی پذیرد همواری ؟

رودکی .

چیزی که تو پنداری در حضرت و در غربت
کاری که تو اندیشی در کژی و همواری .

منوچهری .

|| نرمی و ملایمت :
می کند هموار سوهان تیغ ناهموار را
هرکجا باید درشتی کرد همواری چه سود؟

صائب .