همیان

همیان . [ هََ م َ ] (ع مص ) روان گشتن آب و اشک . || ریختن چشم اشک را. || رمیدن و پراکنده رفتن ماشیه به چراگاه .(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هَمْی شود.