هم آوازی
لغتنامه دهخدا
هم آوازی . [ هََ ] (حامص مرکب ) هم آواز شدن یا بودن . هم صدا شدن . || برابری . هم سنگی :
برون ز حکمت و انواع آن که در هر باب
تو را رسد که کنی با فلک هم آوازی .
برون ز حکمت و انواع آن که در هر باب
تو را رسد که کنی با فلک هم آوازی .
ظهیر فاریابی .
