هم رای
لغت‌نامه دهخدا
هم رای . [ هََ ] (ص مرکب ) هم اندیشه . هم عقیده :
روان سواران توران سپاه
بدان رای گشتند هم رای شاه .
ز قومی پراکنده خلقی بکشت
دگر جمع گشتند و هم رای و پشت .
|| هم پیمان :
سوی گنجینه رفتندآن دو هم رای
ندیدند از جواهر هیچ بر جای .
روان سواران توران سپاه
بدان رای گشتند هم رای شاه .
فردوسی .
ز قومی پراکنده خلقی بکشت
دگر جمع گشتند و هم رای و پشت .
سعدی .
|| هم پیمان :
سوی گنجینه رفتندآن دو هم رای
ندیدند از جواهر هیچ بر جای .
نظامی .
