هم سرای
لغتنامه دهخدا
هم سرای . [ هََ س َ ] (ص مرکب ) هم سرا. هم خانه . همنشین :
بمانید با یکدگر هم سرای
مباشید از یکدگَرْتان جدای .
بدین هم نشست و بدین هم سرای
همی دارشان تا تو باشی به جای .
بمانید با یکدگر هم سرای
مباشید از یکدگَرْتان جدای .
فردوسی .
بدین هم نشست و بدین هم سرای
همی دارشان تا تو باشی به جای .
فردوسی .