هنعة

هنعة. [ هََ ع َ ](ع اِ) داغ بن گردن شتر. (منتهی الارب ). داغی در بن گردن . (از اقرب الموارد). || (اِخ ) (اصطلاح ستاره شناسی ) یکی از منازل ماه از برج جوزا و آن پنج ستاره است صف کشیده بر منکب چپ جوزا و یا دو ستاره ٔسپید با هم نزدیک در کهکشان میان جوزا و ذراع مقبوضه یا هشت ستاره است به صورت کمان که آن را ذراع اسد نامند. (منتهی الارب ). منزل ششم قمر است و رقیب نعائم .(یادداشت مؤلف ). و آن از آخر هقعه است تا هفده درجه و هشت دقیقه و سی وچهار ثانیه از جوزا. و در نزد احکامیان منزلی سعد است . (یادداشت مؤلف ) :
هقعه چو کواعب قصب پوش
با هنعه نشسته گوش در گوش .

نظامی .

|| دو ستاره است در مقبض قوس یا دو ستاره ٔ سپید است به فاصله ٔ یک تازیانه در پس هقعه در راه کهکشان . (منتهی الارب ). رجوع به صبح الاعشی ج 2 ص 157 شود.