هوشیعانالغتنامه دهخداهوشیعانا. [ ] (اِخ ) (به معنی تمنای اینکه خلاصی دهی ) کلمه ای بود که در زمان دخول مسیح به اورشلیم به آواز بلند گفته میشد. (قاموس کتاب مقدس ).