هژهارلغتنامه دهخداهژهار. [ هََ ] (اِ)نوعی از علتهای اسبان ، و آن دندان زیادتی باشد مر اسب را که تا آن را نشکنند یا نکنند اسب علف را به فراغت نمیتواند خورد و فربه نمیشود. (برهان ) (رشیدی ).
