هکوکلغتنامه دهخداهکوک . [ هََ ک َوْ وَ ] (ع ص ) جای درشت سخت . || جای آسان نرم . || فربه . || مرد شوخ چشم بی باک شتاب زده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
