هیرعة

هیرعة. [ هََ رَ ع َ ] (ع ص ، اِ) نای شبان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || غبار معرکة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). ریح هیرعة؛ بادی که با خود گرد و غبار آرد. (از اقرب الموارد). || آوازشوریده ٔ کارزار. || دیو بیابانی . || زن نیک آزمند جماع . (منتهی الارب ) (آنندراج ).