هیرکده
لغتنامه دهخدا
هیرکده . [ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) آتشکده . مرکب است از هیر به معنی آتش + کده به معنی جای آن :
در هیرکده گر ز مدیح تو بخوانند
بیزار شود هیربد از زند و ز پازند.
در هیرکده گر ز مدیح تو بخوانند
بیزار شود هیربد از زند و ز پازند.
امیرمعزی (از جهانگیری ).