واجب لذاته
لغت‌نامه دهخدا
واجب لذاته . [ ج ِ ب ِ ل ِ ت ِه ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در برابر واجب لغیره ، موجودی که عدمش ممتنع است . چنان امتناعی که وجودش از دیگری نیست بلکه از نفس ذات اوست هرگاه وجوب وجود لذاته باشد واجب لذاته خوانده میشود و اگر لغیره باشد واجب لغیره نام دارد. (تعریفات جرجانی ). و رجوع به واجب بالذات و واجب الوجود لذاته شود.
