واحربلغتنامه دهخداواحرب . [ ح َ رَ ] (ع صوت مرکب ) (از: «وا» ندبه + منادای مندوب )لفظی است که اعراب در حال مصیبت گویند : جفت او دیدش بگفتا واحرب پس بلالش گفت نه نه واطرب .مولوی .