واحزن

واحزن . [ ح َ زَ ] (ع صوت مرکب ) (از: «وا» ندبه + منادای مندوب ) لفظی است که هنگام اندوه آرند. از اصوات افسوس و اندوه است :
پیش چنین تحفه کو تمیمه ٔ عقل است
واحزن از جان بوتمام برآمد.

خاقانی .

رجوع به واحزنا شود.