واخجلتا
لغتنامه دهخدا
واخجلتا. [ خ َ / خ ِ ل َ ] (ع صوت مرکب ) (از: «وا» ندبه + منادای مندوب ) شرمسارم . از اصوات تحسر و اندوه :
هر بامداد خورشید از رشک خاک پایت
واخجلتاسرایان سر ز آسمان برآرد.
هر بامداد خورشید از رشک خاک پایت
واخجلتاسرایان سر ز آسمان برآرد.
خاقانی .