وارام گاگل

وارام گاگل . [ گ ِ ] (اِخ ) امیر ارمنی ناحیه ٔ شمکور (واقع در مغرب نهر کورا به قفقازیه ). در زمان سلطان جلال الدین خوارزمشاه . وی را مورخین مسلمان بهرام گرجی و مورخین گرجی وارام گاگل نوشته اند. او در موقعی که سلطان جلال الدین در عراق بودبر شهر گنجه تاخت و سبب آزار مردم مسلمان آن ناحیه گردید. سلطان پس از غلبه بر گرجیان به دفع او رفت و قلاع مستحکمه ٔ او مثل شکان و علی آباد را مسخر ساخت و قلعه ٔ کاک را نیز پس از سه ماه محاصره گرفت و به شهر کاغذوان (یا قاقزوان ) درشمال ارس رفت و آنجا را نیز گرفت و بار دیگر گرجیان و متحدین ایشان را در نزدیکی پچنی که از مستملکات آواک پسر ایوانی بود شکست داد. (از تاریخ مغول ج 1 ص 129 تألیف عباس اقبال ).