واستریوش

واستریوش . [ ت ِ ] (پهلوی ، اِ) طبقه ٔ کشاورز در عهد ساسانیان که یکی از چهار طبقه ٔ مردم آن زمان بوده است . (ایران در زمان ساسانیان ص 118).و رجوع به استریوشان سالار شود. والخامس (الخامس من مراتب فرس ) «هو تخشه بذ» تفسیره حافظ کل من یکدّ بیدیه کالمهنة والفلاحین والتجار، غیرهم و رئیسهم و منهم یسمیه «واستریوش » و کان هؤلاء المعتبرین الملک و القوام به والوسائط بین الملک و بین رعیته . (التنبیه والاشراف مسعودی ، از امثال و حکم دهخدا ج 3 ص 1669).