واشناختن
لغت‌نامه دهخدا
واشناختن . [ ش ِ ت َ ] (مص مرکب ) بازشناختن . تشخیص دادن . تمیز کردن . دانستن :
تا دو سال آنچنان بهشتی ساخت
که کسش از بهشت وانشناخت .
موج دریا چون بامر حق بتافت
اهل موسی را ز قبطی واشناخت .
و رجوع به شناختن و بازشناختن شود.
تا دو سال آنچنان بهشتی ساخت
که کسش از بهشت وانشناخت .
نظامی .
موج دریا چون بامر حق بتافت
اهل موسی را ز قبطی واشناخت .
مولوی .
و رجوع به شناختن و بازشناختن شود.
