واشوندهلغتنامه دهخداواشونده . [ ش َ وَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) بازشونده : قشع؛ ابر پراکنده رونده و گشاده و واشونده از هوا. (منتهی الارب ). و رجوع به بازشونده شود.
