واقصة

واقصة. [ ق ِ ص َ ] (اِخ ) منزلی است در راه مکه . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). موضعی است میان قرعاء و عقبة الشیطان . (منتهی الارب ). منزلی است در راه مکه که پس از قرعاء واقع است . (معجم البلدان ). و رجوع به نزهةالقلوب . مقاله ٔ 3 ص 166 شود :
بادیه بحر است و بختی کشتی و اعراب موج
واقصه سر حد بحر و مکه پایان دیده اند.

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 91).

ها رَه ِ واقصه و اقصه ٔ آن راه شویم
که ز برکه اش برِکُه برکه ٔ سینا بینند.

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 96).