والاباف
لغتنامه دهخدا
والاباف . (نف مرکب ) از عالم دیباباف . (آنندراج ). بافنده ٔ والا. که والا بافد :
یار والاباف کسب و کار من سودای اوست
قیمت هر کس به قدر همت والای اوست .
رجوع به والا شود.
یار والاباف کسب و کار من سودای اوست
قیمت هر کس به قدر همت والای اوست .
سیفی (از آنندراج ).
رجوع به والا شود.